راهنمای جامع Windows Task Manager و استفاده از آن برای مدیریت هاست ویندوز!

Alt+Ctrl+Delete! اگر شما هم سال‌های زیادی است که از ویندوز استفاده می‌کنید، می‌دانید که فشردن هم‌زمان این 3 کلید، راهکاری بی‌نظیر برای رهایی از هنگ‌ کردن‌ برنامه‌های مختلف سیستم است!

صحبت از Task Manager است. اگر ویندوز 10 داشته باشید، می‌دانید که قابلیت‌ها و توانایی‌های این ابزار، بسیار بیشتر از گذشته‌ شده‌اند!  حالا حتی ریزترین اتفاقاتی که در سیستم‌تان می‌افتد، به‌وسیله تسک منیجر، قابل مشاهده و مدیریت است! 

در ادامه تمام قابلیت‌های این ابزار کارآمد را بررسی خواهیم کرد. اما قبل از هرچیز، باید یک تعریف درست از این ابزار و نحوه دسترسی به آن داشته باشیم.

تسک منیجر ویندوز چیست؟

تسک منیجر (Task Manager)، یک ابزار کاربردی است که توسط مایکروسافت روی سیستم‌عامل ویندوز قرار می‌گیرد. رایج‌ترین کاربرد این ابزار، پنجره یا هرچیز دیگری که به آن می‌گویید، بستن برنامه و نرم‌افزارهایی است که هنگ کرده‌اند!

اما قابلیت‌ها و توانایی‌های تسک منیجر، محدود به بستن برنامه‌های هنگ‌کرده و متوقف‌شده نیست! مخصوصاً پس از عرضه ویندوز 10 که تغییرات قابل‌توجهی در این ابزار ایجاد شدند.

بیایید لقمه را دور سرمان نگردانیم! تسک منیجر، ابزار مخصوص ویندوز برای زیر نظر داشتن فرایندهای مختلف است! فرایندهایی که در بستر این سیستم‌عامل انجام می‌شوند. این ابزار، اطلاعات متنوع و کارآمدی را در اختیار ادمین سیستم قرار می‌دهند. مخصوصاً وقتی صحبت از سرورهای ویندوزی باشد، تسک منیجر، کمک بسیار خوبی برای مدیریت منابع و دسترسی‌های کاربران خواهد بود.

اگر دوست داشتید، مقاله هاست ویندوز را بخوانید، تا متوجه شوید منظورمان از سرورهای ویندوزی چیست!

پس تسک منیجر، عصای دست ادمین برای مدیریت فرایندها و منابع مختلف سیستم است! سیستمی که از ویندوز به‌عنوان OS استفاده می‌کند.

نکته: همان‌طور که گفتیم، تسک منیجر در ویندوز 10، با تغییرات بسیاری عرضه شده است هرآنچه در این مقاله می‌گوییم، راجع به تسک منیجر در این نسخه از ویندوز است. البته که بسیاری از قابلیت‌های آن، در ویندوزهای قدیمی‌تر، مثل Windows 7 هم وجود دارند.

چگونه به تسک منیجر دسترسی پیدا کنیم؟

2 راه اصلی برای دسترسی به این ابزار وجود دارند:

• فشردن هم‌زمان 3 کلید: Ctrl+Shift+Esc (فقط در ویندوز 10)
• فشردن هم‌زمان 3 کلید: Alt+Ctrl+Delete و کلیک روی Task Manager از بین گزینه‌های موجود.

خوب است بدانید: تسک منیجر، دو حالت اطلاعات کم (Fewer detail) و اطلاعات مفصل (More details) دارد!

تسک منیجر در حالت Fewer Details

همان‌طور که از نام این حالت مشخص است، جزئیات و ریزه‌کاری زیادی در کار نخواهد بود! فقط لیست برنامه‌هایی را می‌بینید که روی ویندوز باز هستند. اگر بخواهید برنامه‌ای را ببندید، می‌توانید روی آن کلیک کنید و سپس در قسمت پایینی پنجره، روی End Task کلیک کنید.

پنجره تسک منیجر به‌صورت پیش‌فرض (اگر قبلاً آن را دستکاری نکرده باشید)، در حالت Fewer Details باز می‌شود. اگر حالت More Details را انتخاب کنید و پس از اتمام کارتان، پنجره را در همان حالت ببندید، در مراجعه بعدی، تسک منیجر در حالت More Details به شما نمایش داده خواهد شد!

به آنجا هم می‌رسیم؛ اما حالت ساده تسک منیجر، علاوه بر نمایش برنامه‌های در حال اجرا و امکان بستن آن‌ها، چند قابلیت دیگر هم دارد. برای دیدن این قابلیت‌ها باید روی هرکدام از برنامه‌هایی که مدنظرتان است، کلیک راست کنید. سپس با این گزینه‌ها مواجه خواهید شد:

Switch To

وقتی در پنجره تسک منیجر (در حالت fewer details)، روی یکی از برنامه‌ها کلیک راست کنید، اولین گزینه Switch To خواهد بود. با کلیک روی این گزینه، پنجرۀ برنامه‌ای که انتخاب کرده‌اید بالا می‌آید و جلوی تمام برنامه‌های دیگر – از جمله تسک منیجر – قرار می‌گیرد.

این گزینه زمانی به‌درد می‌خورد که برنامه‌های زیادی روی ویندوز در حال اجرا باشند! با استفاده از این گزینه، دیگر نیازی نیست دنبال برنامه مدنظرتان بگردید!

End Task

این گزینه درست مانند همان دکمۀ End Task که در قسمت پایین تسک منیجر قرار دارد، عمل می‌کند. همان‌طور که گفتیم، رایج‌ترین استفاده‌ای که از Task Manager می‌شود، مربوط به بستن برنامه‌های مختلف است.  برنامه‌هایی که اصطلاحاً هنگ کرده‌اند و با روش‌های مرسوم نمی‌توان فعالیت آن‌ها را متوقف کرد. 

Run New Task

با کلیک روی این گزینه، پنجره‌ای جدید باز می‌شود. در این پنجره می‌توانید برنامه، فولدر، آدرس وب‌سایت و … را وارد کنید. با انجام این کار، ویندوز هم برنامه (تسک) مدنظرتان را اجرا خواهد کرد.

Always On Top

کلیک روی این گزینه، باعث می‌شود تا پنجره تسک منیجر، همواره بالاتر از پنجره‌های دیگر نمایش داده شود!

Open File Location

با کلیک روی این گزینه، فولدری که فایل اصلی فرایند در آن قرار گرفته است، باز می‌شود. مثلاً فرض کنید روی فوتوشاپ به‌عنوان یک برنامه در لیست، کلیک راست کرده‌اید، سپس با انتخاب Open File Location، فولدری که برنامه اصلی در آن نصب شده است، باز می‌شود.

Search Online

این گزینه، نام برنامه‌ای که روی آن کلیک راست کرده‌اید را، در موتور جست‌و‌جوی بینگ که متعلق به مایکروسافت است، جست‌و‌جو می‌کند! اگر می‌خواهید راجع به برنامه‌ای، در اینترنت تحقیقات کامل‌تری داشته باشید، این گزینه برای‌تان مفید خواهد بود.

فقط یادتان باشد که جست‌و‌جو در Bing انجام خواهد شد و نه در گوگل!

Properties

حتماً می‌دانید که کلیک راست کردن روی هر برنامه‌ای – حتی خارج از فضای تسک منیجر – مجموعه‌ای از گزینه‌ها را رو‌به‌روی کاربر می‌گذارد. آخرین گزینه از این مجموعه، Properties است. این بخش اطلاعات کاملی را راجع به جنبه‌های مختلف برنامه، در اختیار صاحب سیستم یا هرکسی که از آن استفاده می‌کند، قرار می‌دهد!

گزینه Properties در تسک منیجر هم چنین کاربردی دارد!

با باز کردن تسک منیجر در ویندوز 10، آیکونی به تسک بار (همان نوار پایین ویندوز) اضافه می‌شود. این آیکون، اطلاعاتی بسیار کلی و صدالبته مهم را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. این اطلاعات شامل درصد استفاده از منابع مختلف، مثل CPU، Memory، Disk و Network هستند.

اگر این‌ها تمام اطلاعاتی هستند که لازم دارید، پس نیازی به پنجره بزرگ تسک منیجر هم نخواهید داشت. البته بعد از بستن این ابزار، این آیکون هم ناپدید خواهد شد؛ اما می‌توان کاری کرد که این آیکون، پایین صفحه باقی بماند.

فقط کافی است در منوی تسک منیجر – که بالای صفحه قرار دارد – روی آپشن بروید. سپس تیک گزینه Hide When Minimized را بزنید. حالا با Minimize کردن تسک منیجر، آن را می‌بندید! ولی آیکون کوچک تسک‌ بار در جای خود باقی خواهد ماند!

نکته: برای دسترسی به Options باید از Task Manager در حالت More Details استفاده کنید. بیشتر امکانات این ابزار، در این حالت قابل دسترسی و استفاده هستند.

در پایین صفحه تسک منیجر (در حالت Fewer Details)، یک نوشته آبی‌رنگ وجود دارد: More details! روی آن کلیک کنید و از نهایت ظرفیت تسک منیجر بهره ببرید.

تسک منیجر در حالت More Details

آن تفاوت‌هایی که گفتیم، همه در این حالت خودشان را نشان می‌دهند. همان تغییرات تسک منیجر که گفتیم در ویندوز 10 به‌وجود آمده‌اند!

پس از کلیک کردن روی More details، صفحه تسک منیجر متحول خواهد شد! درست مثل تصویر زیر:

برای برگشتن به حالت قبلی، می‌توانید از عبارت Fewer details که به‌جای More details آمده است، استفاده کنید.

در این حالت،  علاوه بر برنامه‌ها و اپلیکیشن‌هایی که روی دسکتاپ در حال اجرا هستند، می‌توانید لیست برنامه‌هایی که اصطلاحاً در بک‌گراند وجود دارند را هم ببینید. برنامه‌هایی که برای ویندوز هستند و فعالیت آن‌ها برای درست کردن کل سیستم، ضروری است! 

همچنین پس از ورود به حالت More details، بالای صفحه تسک منیجر، 7 تب (tab) مختلف ظاهر می‌شود که هرکدام از آن‌ها، اطلاعات کارآمد و مفیدی را ارائه خواهند کرد. این 7 تب و کلیت کاری که انجام می‌دهند را در ادامه خواهید دید:

1) تب Processes

در این تب، لیست برنامه‌های دسکتاپ و البته برنامه‌های بک‌گراند را می‌بینید. علاوه بر آن، به میزان مصرف منابع توسط هر اَپ هم دسترسی دارید!

منابعی مثل CPU ،Memory ،Disk ،Network ،GPU و …

تصویر بالا که آن را در بخش معرفی حالت More details قرار دادیم، این تَب را نشان می‌دهد.

نکته: در زبان عامیانه، به Disk درایو هم گفته می‌شود. مثلاً زیاد شنیده‌ایم که می‌گویند ویندوز در درایو C قرار دارد!

2) تب Performance

این تب شامل نمودارهایی است که راجع به میزان استفاده از منابع مختلف – در بازه‌های زمانی مشخص تا لحظه حال (لحظه‌ای که در حال مشاهده نمودار هستید) – اطلاعات کامل و مفصلی را در اختیارتان قرار می‌دهد.

علاوه بر این نمودارها، اطلاعات گوناگون دیگری را هم می‌توانید از این بخش به‌دست آورید. مثل آدرس IP شبکه یا مدل CPU و GPU دستگاه‌تان.

3) تب App history

اطلاعات مربوط به میزان استفاده از CPU و Network توسط اَپ‌های UWP، برای اکانتی که در حال استفاده از تسک منیجر است!

4) تب Startup

اول از همه اینکه این عبارت، به‌هیچ‌عنوان با مهفوم استارت‌آپ که احتمالاً در ذهنتان است، هیچ‌گونه ارتباطی ندارد! این از این!

 در ویندوز، به اپلیکیشن‌هایی که بلافاصله پس از بالا آمدن ویندوز – حتی شاید قبل‌تر از آن، هنگام روشن شدن کل سیستم – به‌صورت خودکار شروع به کار می‌کنند، استارت‌آپ (Startup) می‌گویند. 

در این تَب، لیست این برنامه‌ها را خواهید دید و می‌توانید در صورت تمایل، هرکدام از آن‌ها را غیرفعال کنید.

نکته: دسترسی به این برنامه‌ها و اپلیکیشن‌ها، راه دیگری هم دارد: Setting > Apps > Startup

5) تب Users

این تَب، اکانت‌هایی که در حال استفاده از سیستم هستند را نشان می‌دهد! اگر در کامپیوتر شخصی‌تان از تسک منیجر استفاده می‌کنید، به احتمال خیلی زیاد فقط یک اکانت را می‌بینید که آن هم خودتان هستید.

اما اگر کامپیوتر بین شما و یکی دیگر از اعضای خانواده مشترک است، احتمال دارد که اکانت او را هم در این قسمت ببینید. این اتفاق، درصورتی رخ می‌دهد که آن فرد دیگر، اکانتش را قبل از خروج، قفل (Lock) کرده باشد!

در کل که این تَب، بیشتر برای ادمین هاست ویندوز کارایی دارد. او در این قسمت می‌تواند میزان مصرف هر کاربر از منابع مختلف را زیرنظر داشته باشد.

6) تب Details

الحق که نام Details برازنده این تَب است؛ چراکه سرشار از جزئیات مختلف است!  ریزترین اطلاعات هر پروسه در حال انجام، در این تَب قابل مشاهده هستند. 

نکته: در تسک منیجر ویندوز 7، تَب Processes این اطلاعات را در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

7) تب Services

در این تَب می‌توانید سرویس‌های مختلف سیستم را به‌صورت کامل، مدیریت کنید.

در ادامه مقاله، راجع به هر تَب و قابلیت‌ها و امکاناتش، به‌صورت مفصل صحبت خواهیم کرد؛ اما قبل از آن بهتر است از منوی بالای تسک منیجر، در حالت More Details بگوییم.

منوی تسک منیجر چه قابلیت‌هایی دارد؟

پس از ورود به حالت More details، منویی در قسمت بالای پنجره Task Manager ظاهر خواهد شد. منویی با 3 گزینه:

1. File

این بخش از منو، فقط دو گزینه دارد. اولی Run New Task که با گرفتن آدرس، انواع مختلف فرایندها را آغاز می‌کند. دومی هم Exit است که با کلیک روی آن، پنجره تسک منیجر به‌کل بسته خواهد شد.

2. Options

در قسمت Options، سه گزینه اصلی وجود دارد:

1. Always On Top: با کلیک روی این گزینه و زدن تیک آن، پنجره تسک منیجر روی تمام پنجره‌های دیگر باقی خواهد ماند؛ یعنی فرقی نمی‌کند که در حال استفاده از کدام برنامه یا اپلیکیشن هستید، این پنجره Task Manager است که بالاتر از همه برنامه‌ها قرار دارد.
2. Minimize On Use: اگر یادتان باشد، در قسمت Fewer details راجع به گزینه Switch To صحبت کردیم. با زدن تیک این گزینه، هرگاه برای اپلیکیشنی از Switch To استفاده کنیم، تسک منیجر به‌صورت خودکار بسته می‌شود.
3. Hide When Minimized: وقتی تیک این گزینه را بزنید، حتی بعد از اینکه تسک منیجر را مینیمایز کنید هم این ابزار به کار خود ادامه خواهد داد! بالاتر هم به کاربرد این گزینه اشاره کردیم.

3. View

با رفتن به این قسمت از منو، 5 گزینه را مشاهده خواهید کرد:

1. Refresh Now: با کلیک روی این گزینه، اطلاعات نمایشی در همان لحظه به‌روزرسانی خواهند شد.
2. Update Speed: در این قسمت می‌توانید سرعت به‌روزرسانی خودکار اطلاعات را تعیین کنید. می‌خواهید اطلاعات سریع آپدیت شوند یا معمولی؟ اگر اهمیتی زیادی ندارند، می‌توانید گزینه کُند و حتی متوقف را هم انتخاب کنید.
3. Group By Type: تیک این گزینه را که بزنید، برنامه‌هایی که در تَب اول (Processes) نمایش داده می‌شوند، به 3 دسته کلی تقسیم می‌شوند: برنامه‌های دسکتاپ، برنامه‌های بک‌گراند و برنامه‌های ویندوز! اگر این گزینه غیرفعال باشد، این برنامه‌ها بدون هیچ نظمی در کنار هم نشان داده خواهند شد.
4. Expand All: با کلیک روی این گزینه، تمام برنامه‌ها به‌صورت مجزا از هم نمایش داده خواهند شد. مثلاً فرض کنید 10 صفحه Google Chrome باز روی سیستم‌تان دارید. روی این گزینه که کلیک کنید، هرکدام از آن‌ها را به‌صورت جداگانه مشاهده خواهید کرد. در حالت کلی، تمام این صفحات در قالب یک فرایند Google Chrome نمایش داده می‌شوند.
5. Collapse All: دقیقاً برعکس Expand All عمل می‌کند! یعنی وقتی برنامه‌ها را Expand All کردید و خواستید به حالت قبلی بازگردید، می‌توانید از این گزینه استفاده کنید.

خب راجع به منوی تسک منیجر در حالت More details هم صحبت کردیم. حالا وقت آن است که به بررسی تَب‌های مختلف آن بپردازیم. قطعاً این بررسی، به‌تریب قرارگیری تَب‌ها انجام خواهد شد!

***

تَب Processes

در این تب که اولین تَب تسک منیجر هم هست، لیستی جامع از تمام برنامه‌هایی که روی سیستم در حال اجرا هستند مشاهده خواهید کرد.  مهم‌ترین اطلاعاتی که می‌توانید از این بخش به دست آورید، میزان منابعی است که هر برنامه برای فعالیت مصرف می‌کند. 

اگر این برنامه‌ها را بر اساس اسامی‌شان ترتیب‌بندی کنید (Sort By Name)، سه Category در این لیست ایجاد خواهند شد:

1. Apps
2. Background Processes
3. Windows Processes

اولین دسته از این دسته‌بندی، همان اپلکیشین‌هایی هستند که در حالت Fewer details هم آن‌ها را می‌بینید. دو Category دیگر، فقط در حالت More Details دیده می‌شوند.

اگر بخواهیم برای دسته دوم یعنی Background Processes مثال بزنیم، می‌توانیم به برنامه‌های آنتی‌ویروس اشاره کنیم.

دسته سوم یا Window Processes هم که تکلیفش مشخص است! برنامه‌هایی که برای کار کردن ویندوز ضروری هستند، نام‌شان در این بخش دیده می‌شود.

وقتی روی هرکدام از فرایندها، اپلیکیشن‌ها، برنامه‌ها یا هر اسم دیگری که در سر دارید، کلیک راست کنید، لیست جدیدی از امکانات پیشِ‌روی‌تان قرار می‌گیرند.

Expand

در قسمت بررسی منوی تسک منیجر هم به ماهیت Expand پرداختیم. اگر موافق باشید، باز هم با گوگل کروم مثال بزنیم. وقتی روی این برنامه کلیک راست کنید و گزینه اول، یعنی Expand را بزنید، هرکدام از صفحات کرومی که باز کرده‌اید، به‌صورت جداگانه نمایش داده خواهند شد.

Collapse

در رابطه با این قابلیت هم صحبت کردیم و گفتیم دقیقاً برعکس Expand عمل می‌کند.

End Task

فرایند یا پروسه را به‌طور کامل می‌بندد. بالاتر هم گفتیم که رایج‌ترین استفاده‌ای که از تسک منیجر می‌شود، همین End Task است. مخصوصاً هنگامی که برنامه‌ای هنگ کرده باشد، وجود این قابلیت، یک نعمت اساسی است!

Restart

فقط وقتی روی آیکون Windows Explorer کلیک راست کنید، این گزینه را مشاهده خواهید کرد. این گزینه، به‌جای اینکه برنامه را کاملاً متوقف کند، آن را مجدداً اجرا می‌کند. همان Restart کردن خودمان!

Resource Value

دوست دارید درصد استفاده از منابع را بدانید؟ مثلاً اینکه برنامه X، تنها 30 درصد از توان Memory را درگیر کرده است. یا اینکه ترجیح می‌دهید مقدار دقیق این استفاده را در قالب واحد MB (مگابایت) داشته باشید؟

در این بخش می‌توانید خواسته‌تان را مشخص کنید. اینکار برای منابع Memory ،Disk و Network انجام می‌شود.

Create Dump File

همین‌قدر بگوییم که در واقع، یک ابزار دیباگینگ است که بیشتر به کار برنامه‌نویس‌ها می‌آید. این ابزار، از مموری اسکرین‌شات می‌گیرد و تصویر را در درایو دستگاه ذخیره می‌کند.

Go To Details

با کلیک روی این گزینه، به تَب Details منتقل خواهید شد. در این تَب می‌توانید اطلاعات کامل‌تر و فنی‌تر راجع به برنامه مدنظرتان به دست آورید. در ادامه، راجع به این تَب هم مفصل صحبت خواهیم کرد.

Open File Location

فولدری که مرجع اصلی پروسه در آن قرار دارد را باز می‌کند. مثلاً اگر روی برنامه ورد کلیک راست و سپس این گزینه را انتخاب کنید، فولدری که اصل برنامه ورد در آن قرار دارد باز خواهد شد.

Search Online

این قابلیت را در بخشی که به حالت Fewer details پرداختیم هم معرفی کردیم. وقتی روی برنامه‌ای کلیک راست کنید و روی این گزینه کلیک کنید، نام برنامه در موتور جست‌و‌جوی بینگ سرچ خواهد شد!

Properties

این گزینه، همان صفحه‌ای را باز می‌کند که با کلیک راست روی آیکون یک برنامه – خارج از محیط تسک منیجر – و انتخاب گزینه آخر یعنی Properties باز می‌شود.

نکته: هرگز برنامه‌ای را بدون داشتن اطلاعات کامل راجع به آن نبندید! برخی از پروسه‌ها، با اینکه اسامی عجیب‌و‌غریبی دارند، ممکن است برای فعالیت ویندوز ضروری باشند؛ یعنی بستن آن‌ها، عملکرد کل سیستم را مختل خواهد کرد. پس بهتر است قبل از انجام هرکاری، در مورد برنامه مدنظر، اطلاعات کامل را به ‌دست آورید.

در ضمن، اگر روی هدینگ بالای لیست کلیک راست کنید، لیست ستون‌های در دسترس را مشاهده خواهید کرد. اگر ستونی تیک خورده باشد، یعنی در لیست نمایش داده خواهد شد. در نقطه مقابل، وقتی جلوی نام ستونی تیک وجود نداشته باشد، یعنی اطلاعات آن ستون هم نمایش داده نخواهند شد. به همین سادگی!

اما چه ستون‌هایی را می‌توانید در تَب Processes داشته باشد:

Type

دسته‌بندی برنامه را مشخص می‌کند. اینکه آیا این برنامه جزو Background Processes است یا Windows Processes؟ شاید هم با یک برنامه دسکتاپ معمولی طرف باشید.

Status

اگر برنامه‌ای هنگ کرده باشد، در این ستون عبارت Not Responding نمایش داده خواهد شد. اگر ویندوز برنامه‌ای را برای صرفه‌جویی در منابع و انرژی معلق کرده باشد، یک برگ سبز در این ستون روبه‌روی برنامه مورد بحث، قرار می‌گیرد.

Publisher

نام سازنده برنامه در این قسمت نشان داده خواهد شد. مثلاً برای Word، عبارت Microsoft Corporation را خواهید دید.

PID

 عددی که به‌عنوان شناسه فرایند (Process) شناخته می‌شود. این عدد برای هر فرایند منحصر‌به‌فرد است.  دقت کنید که این عدد برای برنامه نیست؛ یعنی اگر برنامه‌ای را ببندیم و مجدداً باز کنیم، PID آن با دفعه قبل متفاوت خواهد بود؛ چراکه فرایند قبلی بسته شده است و پروسه جدیدی آغاز گردیده!

Process Name

نام فایل exe. هر فرایند در این ستون قرار می‌گیرد. مثلاً برای برنامه Word، عبارت WINWORD.EXE در این ستون نوشته می‌شود.

Command Line

خط فرمان کاملی که برای اجرای فرایند مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع این ستون، مسیر کامل رسیدن به فایل exe. فرایند را نشان می‌دهد.

CPU

این ستون، درصد استفاده‌ای که برنامه از کل منابع CPU می‌کند را نشان می‌دهد.

Memory

مقدار مموری‌ای از سیستم که توسط پروسه درگیر شده است. این عدد در قالب واحد MB (مگابایت) یا GB (گیگابایت) نمایش داده می‌شود.

Disk

این ستون، میزان فعالیتی که Disk در فرایند انجام می‌دهد را با واحد MB/s (مگابایت بر ثانیه) نشان می‌دهد.

اگر در لحظه استفاده از تَب Processes هیچ استفاده از Disk نشود، در این ستون 0 MB/s را مشاهده خواهید کرد.

Network

میزان استفاده فرایند (Process) از شبکه، در این ستون دیده می‌شود. واحد این پارامتر Mbps است.

GPU

 جی پی یو، پردازشگر گرافیکی است!  این ستون، اطلاعات مربوط به هر پروسه در استفاده از GPU را نشان می‌دهد. درصدی که در این ستون می‌بینید، میزان GPU در دسترس سیستم است!

GPU Engine

اطلاعات مربوط به استفاده از دیوایس GPU و موتورهای GPU، در این ستون نشان داده می‌شوند. اگر از چندین GPU در سیستم‌تان بهره می‌برید، این ستون نشان می‌دهد که هر فرایند، از کدام موتور استفاده می‌کند.

Power Usage

این ستون، مقدار استفاده‌ای که هر فرایند یا برنامه از منابع مختلف می‌کند را تخمین می‌زند. مثلاً اگر پروسه‌ای استفاده زیادی از منابع نکند، در این ستون عبارت Very Low را خواهید دید.

در نقطه مقابل، وقتی یک پروسه، بخش زیادی از منابع را درگیر کند، این ستون عبارت Very High را نشان خواهد داد.

Power Usage Trend

ستون قبلی یعنی Power Usage، مقدار مصرف منابع را در لحظه نشان می‌دهد! اما این ستون، مقدار مصرف منابع توسط هر فرایند را در بازه‌های زمانی مختلف نمایش می‌دهد. مثلاً شاید پروسه‌ای، در لحظه منابع زیادی را درگیر نکند، اما در کل استفاده زیادی از آن‌ها داشته باشد! به همین خاطر، در این ستون و جلوی نام این پروسه، عبارت Very High را می‌بینید.

خب کاملاً تَب Processes را مورد بررسی قرار دادیم. با ریزترین جزئیات! بیایید سراغ تَب دوم برویم.

تَب Performance

این تَب از نمودارهای مختلف تشکیل شده است!  نمودارهایی که میزان استفاده از منابع را به‌صورت لحظه‌ای نمایش می‌دهند.  اگر بحث بر سر سرور ویندوزی باشد و نه یک کامپیوتر شخصی یا لپ‌تاپ، احتمالاً درگیر چندین CPU، GPU، Disk و … هستید. نکته جالب اینکه می‌توانید نمودار هرکدام را به‌صورت جداگانه مشاهده کنید!

وقتی وارد این تَب می‌شوید، در سمت چپ صفحه، لیست نمودارها را خواهید دید. روی هرکدام که کلیک کنید، در قسمت سمت راست، اندازه بزرگ آن نمایش داده می‌شود.

این نمودارها، میزان استفاده از منابع در 60 ثانیه گذشته را نشان می‌دهند.

در ضمن، روی هرکدام از نمودارهای سمت چپ صفحه که کلیک کنید، علاوه‌بر نمودار در اندازه بزرگ، اطلاعات بیشتری هم نصیب‌تان می‌شود.

اطلاعات موجود در نمودار CPU

اگر در سمت چپ صفحه تَب Performance، روی نمودار CPU کلیک کنید، میزان استفاده از این منبع یا سخت‌افزار را در 1 دقیقه گذشته خواهید دید. بالاتر هم به این مورد اشاره کردیم؛ اما چه اطلاعات دیگری در این بخش وجود دارند؟

در قسمت پایین نمودار، می‌توانید نام و شماره مدل CPU دستگاه‌تان را ببینید! همچنین سرعت CPU هم در این قسمت نوشته شده است. تعداد هسته‌ها، اینکه آیا ابزار لازم برای مجازی‌سازی آن وجود دارد یا نه! همچنین آپ‌تایم سیستم (مدت‌زمانی که سیستم در حال کار است) را هم خواهید دید.

واژه مجازی‌سازی برای‌تان به گوش‌تان غریب است؟ مقاله مجازی سازی چیست را بخوانید تا کاملاً با آن آشنا شوید.

اطلاعات موجود در نمودار Memory

همان‌طور که انتظار می‌رود، نمودار میزان استفاده از Memory را در این بخش می‌بینید. همان نموداری که 60 ثانیه گذشته را نشان می‌دهد! همچنین در این بخش می‌توانید بفهمید که سیستم‌تان چقدر RAM دارد و چه میزان از این RAM درگیر فرایندهای مختلف است؟

همان‌طور که احتمالاً می‌دانید، ویندوز بخشی از داده‌ها را روی رم دستگاه Cache می‌کند! نام دیگر این داده‌های Cache شده Standby است! به این معنی که آماده هستند تا در صورت نیاز از آن‌ها استفاده شود.

با وارد شدن به نمودار Memory، می‌توانید بفهمید چه ‌مقدار از فضای RAM توسط این داده‌ها اشغال شده است. البته که در صورت نیاز، این داده‌ها از روی RAM حذف می‌شوند تا فضای آن در اختیار پروسه‌های دیگر قرار بگیرد.

اطلاعات موجود در نمودار Disk

در کنار نمودار میزان استفاده، نام و شماره دیسک (درایو)، حجمی که دارند و البته سرعت‌شان برای انجام فرایندهای مختلف، دیگر اطلاعاتی هستند که در این بخش پیدا می‌شوند.

اطلاعات موجود در نمودار Wi-Fi یا Ethernet (شبکه داخلی)

این بخش هم مثل باقی بخش‌ها، نمودار میزان مصرف پروسه‌ها از شبکه را نشان می‌دهد. همچنین می‌توانید اطلاعاتی مثل نام مودم و آدرس IP آن را هم در این قسمت به دست آورید.

در این قسمت، اعداد مربوط به IPv4 و IPv6 که دو نسل پروتکل‌های اینترنتی هستند هم نوشته شده‌اند.

⭐ اگر معنی پروتکل را نمی‌دانید، مقاله پروتکل چیست را بخوانید.

اطلاعات موجود در نمودار GPU

مهم‌ترین تفاوت این بخش با دیگر بخش‌های تَب Performance، این است که در این قسمت، چند نمودار را خواهید دید! مثلاً نمودار 3D و نمودار Video encoding و Video decoding.

از آنجایی که GPU، مموری اختصاصی خودش را دارد، نموداری هم میزان مصرف این مموری، توسط فرایندهای مختلف را نمایش می‌دهد.

همچنین در این بخش می‌توان نام و شماره مدل GPU دستگاه‌تان را ببینید. در ضمن Graphic Driver دستگاه و ورژن آن هم در این بخش نمایش داده می‌شود.

با استفاده از تسک منیجر، خیلی راحت می‌توانید فعالیت منابع مختلف – از جمله GPU – را زیرنظر بگیرید.

 اگر می‌خواهید فقط نمودار را ببینید، می‌توانید با دابل کلیک کردن روی یک فضای خالی از صفحه، به خواسته‌تان برسید. کلیک راست روی نمودار و کلیک روی گزینه Graph Summary View هم همینکار را برای‌تان انجام می‌دهد. 

Open Resource Monitor چه می‌کند؟

در تَب Performance، در پایین صفحه، لینک آبی‌رنگی وجود دارد با نام: Open Resource Monitor!  این ابزار کمک می‌کند فعالیت‌های گوناگون انواع منابع را رصد کنید.

احتمالاً می‌گویید مگر تسک منیجر چه ایرادی دارد؟ حقیقتاً هیچ مشکلی در رابطه با این ابزار وجود ندارد؛ فقط اینکه Resource Monitor جزئیات بسیار بیشتری را در اختیارتان می‌گذارد.

این هم از تَب Performance! تَب سوم، App history نام دارد.

تَب App history

اول از همه یک نکته بسیار مهم را راجع به این تَب بگوییم: App history مختص برنامه‌های UWP است. اگر یادتان باشد، در بخش بررسی حالت More details تسک منیجر، در مورد این اپلیکیشن‌ها برای‌تان توضیح دادیم.

پس  در این قسمت، هیچ‌گونه اطلاعاتی راجع به برنامه‌های سنتی ویندوز وجود ندارد! 

در قسمت بالای صفحه این تَب، یک تاریخ را مشاهده خواهید کرد. این تاریخ، زمانی است که محاسبه استفاده از منابع مختلف، شروع شده است. در ادامه، لیست اپلیکیشن‌های UWP را همراه با جزئیات می‌بینید.

 در ادامه به بررسی این جزئیات می‌پردازیم. فقط یک نکته! آن هم اینکه درست مثل تَب Processes، با کلیک راست کردن روی هدینگ، می‌توانید انتخاب کنید که چه ستون‌هایی برای‌تان نمایش داده شوند.

CPU Time

در این ستون، مدت‌زمانی که اپلیکیشن انتخاب‌شده، از CPU استفاده کرده است را خواهید دید. بازه زمانی در این قسمت، از شروع محاسبه (همان تاریخ بالای صفحه) تا زمان حال (لحظه‌ای که در حال مشاهده آمار هستید) است.

Network

مجموع مقدار داده‌هایی که در شبکه، توسط برنامه انتخاب‌شده، در بازه زمانی مشخص، ردوبدل شده‌اند! در این ستون، این اطلاعات را به دست می‌آورید.

Metered Network

منظور از Metered network، همان اینترنت محدودیت‌دار خودمان است. اینترنتی که حجم محدودی در اختیار استفاده‌کننده می‌گذارد. این ستون، مقدار داده‌ای که از طریق چنین شبکه‌ای جا‌به‌جا شده است را نشان می‌دهد.

Tile Updates

در منوی استارت ویندوز 10، مربع‌هایی وجود دارند که اصطلاحاً به آن‌ها Live Tiles می‌گویند. ستون Tile Updates، مقدار دیتا یا داده‌ای که برای نمایش این Live Tileها دانلود شده است را نشان می‌دهد. در تصویر زیر، Live Tiieها را می‌بینید:

Non-Metered Network

برخلاف Metered Network، این شبکه یعنی Non-metered Network محدودیت حجمی ندارد. همان اینترنت نامحدودی که همه‌مان دوست داریم داشته باشیم! این ستون، حجم داده‌هایی که از طریق این نوع شبکه جابه‌جا شده است را نشان می‌دهد.

Downloads

میزان دیتا یا داده‌ای که توسط برنامه انتخاب‌شده، روی تمام شبکه‌های محدود و نامحدود دانلود شده است، در این ستون نشان داده می‌شود.

Uploads

میزان دیتا یا داده‌ای که توسط برنامه انتخاب‌شده، روی تمام شبکه‌های محدود و نامحدود آپلود شده است، در این ستون نشان داده می‌شود.

خب برویم سراغ تَب چهارم!

تَب Startup

بالاتر هم گفتیم، منظور از Startup در تسک منیجر، برنامه‌هایی هستند که همراه با بالا آمدن ویندوز اجرا می‌شوند. در این تَب، لیست برنامه‌های استارت‌آپ را می‌بینید.

اگر می‌خواهید برنامه‌ای را غیرفعال کنید، باید روی آن کلیک راست کنید و گزینه Disable را انتخاب کنید. همچنین برای فعال کردن یک برنامه، باید پس از کلیک راست، روی گزینه Enable کلیک کنید.

در این تَب، بالای سمت راست پنجره تسک منیجر، این عبارت را مشاهده خواهید کرد:

Last BIOS time

روبه‌روی این عبارت، عددی در قالب پارامتر زمان نوشته شده است. مثلاً در تصویر بالا، این عدد 5.5 ثانیه است! BIOS مخفف Basic Input/Output System است. منظور از آن، برنامه‌ای است که پس از روشن کردن سیستم، آن را بالا می‌آورد و آماده استفاده می‌کند.

البته در همه سیستم‌ها، این مدت‌زمان نمایش داده نمی‌شود. اگر BIOS یک دستگاه، زمان را به ویندوز گزارش نکند، خبری از Last BIOS time هم نیست!

به بیان ساده، این عبارت و عدد رو‌به‌روی آن، زمانی را نشان می‌دهد که سیستم برای بالا آمدن نیاز داشته است.

مثل تَب‌های قبلی، کلیک راست کردن روی هدینگ، لیست ستون‌هایی را نشان می‌دهد که می‌توانید در این قسمت داشته باشید. در واقع می‌توانید مشخص کنید که می‌خواهید چه ستونی را ببینید!

Name

احتمالاً مشخص است! این ستون، نام برنامه را نشان می‌دهد!

Publisher

این ستون هم نام سازنده برنامه را نمایش می‌دهد.

Status

در ستون Status، می‌توانید فعال یا غیرفعال بودن برنامه را ببینید. اگر برنامه‌ای فعال باشد، عبارت Enable را می‌بینید. درصورتی که برنامه‌ای غیرفعال باشد، عبارت Disable نمایش داده خواهد شد.

Startup Impact

در این ستون، تخمین سیستم از میزان مصرف منابع، توسط هر برنامه را مشاهده خواهید کرد. منابعی مثل CPU و Disk. برنامه‌هایی که بخش زیادی از منابع را درگیر می‌کنند، در این ستون عبارت High را جلوی نام‌شان خواهند دید.

در نقطه مقابل، اگر برنامه‌ای، به‌میزان زیاد منابع را مصرف نکند، در این ستون عبارت Low درج خواهد شد. همچنین اگر برنامه‌ای غیرفعال باشد، عبارت None در این ستون قرار می‌گیرد.

اگر سیستم‌تان سرعت کمی دارد، مسلماً غیرفعال کردن برنامه‌هایی که منابع زیادی را درگیر می‌کنند (High)، کمک زیادی به بهبود وضعیت خواهند کرد.

نکته: بالاتر هم گفتیم، لازم است که اینجا هم تکرار کنیم.  به‌هیچ‌وجه برنامه‌ای را بدون داشتن اطلاعات کامل راجع به عملکرد آن غیرفعال نکنید ؛ چراکه ممکن است در عملکرد کل سیستم‌تان تاثیر منفی بگذارد.

Startup Type

هر برنامه‌ای، به دو دلیل می‌تواند در دسته استارت‌آپ‌ها قرار بگیرد. یکی قرارگیری در فولدر استارت‌‌آپ. دیگری به‌خاطر Registry Entry! در حالت اول، در ستون Startup Type، عبارت Folder نوشته می‌شود و در حالت دوم، عبارت Registry.

Disk I/O at Startup

میزان فعالیتی که disk (درایو ویندوز) برای هرکدام از برنامه‌های استارت‌آپ انجام می‌دهد. در این ستون، عددی نوشته می‌شود که واحد آن MB (مگابایت) است. هردفعه که کامپیوتر روشن می‌شود و اصطلاحاً سیستم بالا می‌آید، ویندوز این عدد را ثبت و محاسبه می‌کند.

CPU at Startup

مدت‌زمانی که هر برنامه CPU را درگیر می‌کند تا بتوان به‌درستی فعالیت کند. این زمان با واحد ms (میلی‌ثانیه) محاسبه می‌شود. هربار که سیستم روشن می‌شود و بالا می‌آید، ویندوز این عدد را محاسبه می‌کند.

Running Now

اگر یکی از برنامه‌های تَب Startup، در حال فعالیت باشد، در این ستون و جلوی نام آن، عبارت Running درج خواهد شد.

Disabled Time

اگر برنامه‌ای را غیرفعال کرده باشید، در این ستون می‌توانید، مدت‌زمان غیرفعال بودن آن را ببینید.

Command Line

این ستون، خط فرمانی را نشان می‌دهد که هر برنامه استارت‌آپ، با آن بالا آمده است!

تَب بعدی، تَب Users است!

تَب Users

همان‌طور که قبلاً هم اشاره کردیم، در این تَب، لیست اکانت‌هایی را مشاهده می‌کنید که در حال استفاده از سیستم هستند. اگر تسک منیجر کامپیوتر شخصی یا لپ‌تاپ‌تان را می‌بینید، احتمالاً فقط یک اکانت را مشاهده می‌کنید که خودتان هستید.

اما اگر تسک منیجر یک هاست ویندوز را باز کرده باشید، چندین و چند کاربر را مشاهده خواهید کرد که هرکدام در حال استفاده از بخشی از منابع هستند.

البته در برخی شرایط، ممکن است روی سیستم‌های شخصی هم بیش از یک اکانت در تَب Users وجود داشته باشد. در هر صورت، ادمین اصلی دستگاه، می‌تواند اکانت‌های دیگر را Disconnect یا Sign Off کند!

Disconnect و Sign Off با هم تفاوت دارند.

اگر اکانتی Disconnect شود، تمامی پروسه‌هایش در اجرا باقی می‌مانند. به این ترتیب، کاربر می تواند مجدداً به سیستم متصل شود و امور را پیش ببرد؛ اما وقتی اکانتی Sign Off شود، همه‌چیز از بین می‌رود.

مطابق معمول، کلیک راست کردن روی هدینگ این تَب، لیستی از ستون‌های مختلف را نمایش می‌دهد. ستون‌هایی که می‌توانید نمایش یا عدم نمایش‌شان را مشخص کنید.

ID

هر کاربر (User)، یک ID منحصر‌به‌فرد دارد! این ID یک عدد است. ID هر کاربر، به‌صورت پیش‌فرض مخفی است و نیازی به دانستن آن ندارید!

Session

این ستون، نوع Session کاربر را نشان می‌دهد! مثلاً اگر در این ستون نوشته شده باشد Console، یعنی کاربر مستقیماً پشت دستگاه نشسته است؛ اما وقتی صحبت از هاست ویندوز باشد که چندین نفر به‌صورت مشترک در حال استفاده از دستگاه هستند، تمام دسترسی‌ها به‌صورت ریموت (از راه دور) است.

Client Name

اگر کاربری در حال استفاده از دستگاه به‌صورت ریموت باشد، در این ستون نام سیستم او نوشته می‌شود.

Status

در این ستون، وضعیت Session را مشاهده خواهید کرد. مثلاً اگر Session یک کاربر قفل (Locked) شده باشد، در این ستون، عبارت Disconnected را خواهید دید.

CPU

مجموع استفاده کاربر از CPU برای انجام پروسه‌های مختلف، در این ستون نشان داده می‌شود.

Memory

مجموع استفاده‌ای که پروسه‌های هر کاربر از مموری داشته‌اند، در این ستون نوشته می‌شود.

Disk

مجموع فضایی از Disk (درایو ویندوز) که درگیر فرایندهای مختلف هر کاربر شده است، در این ستون قرار می‌گیرند.

Network

مجموع فعالیت‌های شبکه که از پروسه‌های هر کاربر ناشی می‌شوند، در این ستون به نمایش درمی‌آیند.

یک نکته کوچک راجع به بخش بعد بگویم و سپس سراغ آن برویم. تَب بعدی، پرجزئیات‌ترین تَب تسک منیجر است!

تَب Details

در نگاه اول، این تب درست مثل تَب Procesess است؛ اما مهم‌ترین تفاوتی که میان‌شان وجود دارد، مربوط به جزئیات است! تَب Details، همان‌طور که از نامش مشخص است، جزئیات گسترده و گوناگونی را درمورد هر پروسه یا فرایند در اختیارتان قرار می‌دهد.

کلیک راست کردن روی هرکدام از برنامه‌های موجود در این تَب، لیستی از اقدامات ممکن را مقابل‌تان قرار می‌دهد.

End Task

بارها به کاربرد این گزینه اشاره کردیم. در این تَب هم، اگر روی هر برنامه‌ای کلیک راست کنید، اولین گزینه‌ای که با آن برخورد می‌کنید End Task است. کلیک روی آن باعث می‌شود پروسه به‌طور کامل بسته شود.

End Process Tree

با کلیک روی این گزینه، نه‌تنها خود پروسه بسته می‌شود، بلکه تمام پروسه‌های دیگری که از آن ناشی شده‌اند هم بسته می‌شوند.

Set Priority

با کمک این گزینه، می‌توانید پروسه‌های فعال روی سیستم را بر اساس اهمیت الویت‌بندی کنید! گزینه‌های موجود برای الویت‌بندی موارد زیر هستند:

• Low
• Below Normal
• Normal
• Above Normal
• High
• Realtime

در حالت کلی، پروسه‌ها با الویت Normal اجرا می‌شوند. اگر می‌خواهید الویت اجرای آن‌ها را تغییر دهید، یادتان باشد  سراغ فرایندهایی که الویت Realtime دارند نروید. در واقع خود مایکروسافت این‌طور توصیه کرده است. 

در رابطه با دیگر برنامه‌ها، الویت‌های بالاتر از نرمال مناسب برنامه‌های دسکتاپ هستند و الویت‌های پایین‌تر از نرمال به‌درد برنامه‌های بک‌گراند می‌خورند.

Set Affinity

با کلیک روی این گزینه، می‌توانید پردازشگر لازم برای هر پروسه را انتخاب کنید! در حالت عادی، هر پروسه از تمام پردازشگرها استفاده می‌کند.

نکته: در تسک منیجر، هر هسته CPU به‌عنوان یک پردازشگر درنظر گرفته می‌شود.

Analyze With Chain

با کلیک روی این گزینه، می‌توانید بفهمید پروسه نیازمند چه منابعی است تا کارش را انجام دهد! منابعی که توسط پروسه‌های دیگر درگیر هستند و نمی‌توانند به پروسه مدنظرتان کمکی بکنند .

به همین خاطر، گزینه Analyze With Chain، یک ابزار عیب‌یابی خوب برای برنامه‌نویس‌ها است! آن‌ها می‌توانند با کمک آن، دلایل هنگ کردن یک برنامه را پیدا کنند.

UAC Virtualization

برخی از اپلیکیشن‌ها، برای انجام کارهای مختلف، به دسترسی ادمین نیاز دارند! اگر این دسترسی را نداشتیم چه باید بکنیم؟!

این قابلیت، یعنی UAC Virtualization، با شبیه‌سازی دسترسی ادمین، مشکل را برطرف می‌کند. از این گزینه هم به‌عنوان یک ابزار Debuging برای برنامه‌نویس‌ها و دولوپرها یاد می‌شود.

Create Dump File

بالاتر هم به این قابلیت اشاره کردیم. این گزینه، با اسکرین‌شات گرفتن از مموری و ذخیره کردن تصویر روی درایو دستگاه، یک ابزار خوب دیگر برای برنامه‌نویس‌ها است.

Open File Location

فولدری که فایل پروسه در آن قرار دارد را باز می‌کند.

Search Online

نام پروسه را در بینگ (موتور جست‌و‌جوی مایکروسافت) جست‌و‌جو می‌کند.

Properties

صفحه مربوط به Properties برنامه را باز می‌کند.

Go To Services

با کلیک روی این گزینه، به تَب آخر یعنی Services منتقل خواهید شد. در این تَب، سرویسی را که در راستای اهداف پروسه‌ مدنظرتان فعالیت می‌کند خواهید دید. این سرویس، به‌صورت هایلایت‌شده نمایش داده می‌شود.

خب می‌رسیم به جزئیات مفصل این تَب! روی هدینگ کلیک راست کنید و سپس روی Show Columns کلیک کنید. لیستی طولانی از ستون‌های مختلف خواهید دید. تیک هرکدام را که بزنید، اطلاعات مربوط به آن، در صفحه تَب در تسک منیجر نمایش داده می‌شوند.

برخی از این ستون‌ها، در تَب Processes هم وجود دارند. برای اینکه مقاله بیش از حد طولانی نشود، به موارد تکراری‌ نمی‌پردازیم.

Package Name

این ستون فقط برای اپلیکیشن‌های UWP فعال است. در این ستون، نام پکیجی که پروسه از آن نشئت گرفته را مشاهده می‌کنید. برای اپلیکیشن‌های دیگر (برنامه‌های سنتی) این ستون خالی است.

Status

این ستون، فعال یا غیرفعال بودن پروسه را نشان می‌دهد. اگر پروسه‌ای برای صرفه‌جویی در منابع معلق شده باشد، در این ستون عبارت Suspended نمایش داده می‌شود.

نکته: ویندوز 10، به‌صورت خودکار، اپلیکیشن‌های UWP را که استفاده‌ای از آن‌ها نمی‌شود معلق می‌کند تا استفاده از منابع را مدیریت کند.

Username

نام اکانت کاربری که پروسه را اجرا کرده است در این ستون نمایش داده می‌شود.

Session ID

عددی که در این ستون نشان داده می‌شود، همان عددی است که در ستون ID در تَب Users نمایش داده می‌شود. صحبت از یک شماره منحصر‌به‌فرد است که برای هر پروسه اختصاصی است.

Job Object ID

منظور از Job Object، متدی است که برای گروه‌بندی پروسه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. به این ترتیب، هر پروسه در گروهی قرار می‌گیرد که متشکل از پروسه‌های مشابه است! این ستون، ID (یک عدد منحصر‌به‌فرد) هر Job Object را نشان می‌دهد.

Cycle

فرق این ستون با ستون CPU مشخص نیست! مایکروسافت هم اطلاعاتی در این زمینه ارائه نکرده است. در کل که اطلاعات این ستون، همان اطلاعات موجود در ستون CPU را نشان می‌دهد.

Working Set (Memory)

این ستون، مقدار حجمی از مموری دستگاه که درگیر پروسه در حال اجرا شده است را نشان می‌دهد.

Peak Working Set (Memory)

در این ستون، نهایت حجمی از مموری که توسط فرایند مورد استفاده قرار گرفته است، نمایش داده می‌شود.

Working Set Delta (Memory)

محتویات این ستون، مقدار تغییر در Working Set Memory از زمان آخرین ریفرش (به‌روزرسانی) تا لحظه حال (زمانی که در حال استفاده از تسک منیجر هستید) را نشان می‌دهد.

Memory (Active Private Working Set)

منظور از این عبارت، مقدار حجمی از مموری است که توسط فرایند مورد استفاده قرار گرفته و به همین خاطر، پروسه دیگری نمی‌تواند از آن استفاده کند. این ستون، اطلاعات مربوط به این موضوع را نشان می‌دهد.

نکته: پروسه‌های مختلف، دائماً از داده‌ها Cache درست می‌کنند تا بتوانند به‌شکل بهتری از RAM دستگاه استفاده کنند. همچنین درصورت نیاز، دستگاه می‌تواند سریعاً این فضا را خالی کند تا دیگر پروسه‌ها از آن استفاده کنند.

Memory (Private Working Set)

این ستون هم درست مانند ستون قبلی است. با این تفاوت که در این بخش، اطلاعات مربوط به برنامه‌های UWP معلق‌شده دیده نمی‌شوند.

Memory (Shared Working Set)

این ستون، مقدار فضایی از مموری را نشان می‌دهد که توسط پروسه درگیر شده است؛ اما در صورت نیاز، پروسه‌های دیگر هم می‌توانند از آن استفاده کنند.

Commit Size

در این ستون، اطلاعات مربوط به مقدار مموری مجازی‌ای که توسط ویندوز، برای انجام پروسه ارائه می‌شود را خواهید دید.

Paged Pool

مقدار مموری‌ Pageable کرنل که توسط کرنل ویندوز، به هر پروسه اختصاص داده می‌شود، در این ستون نوشته می‌شود. سیستم‌عامل (ویندوز) می‌تواند در هنگام نیاز، این داده‌ها را به Paging File منتقل کند.

NP Pool

اطلاعات این ستون، در نقطه مقابل اطلاعات ستون قبلی قرار می‌گیرند. اینجا مقدار مموری non-pagebale کرنل که توسط کرنل ویندوز، به هر پروسه اختصاص داده می‌شود، قرار می‌گیرد. سیستم‌عامل یا ویندوز، نمی‌تواند این داده‌ها را به Paging File منتقل کند.

Page Faults

این ستون، نمایشگر تعداد خطای صفحات است که از شروع فرایند تا به این لحظه رخ داده‌اند. این نوع خطاها، زمانی رخ می‌دهند که پروسه می‌خواهد به بخشی ممنوعه از مموری دسترسی پیدا کند. بخشی که به آن پروسه اختصاص داده نشده است!

PF Delta

تغییرات ایجاد شده در تعداد خطای صفحات (Page Faults) از آخرین Refresh تا زمان حال! این اطلاعاتی است که در ستون PF Delta نمایش داده می‌شود.

Base Priority

الویت هر فرایند، در این ستون با 3 گزینه Low ،Normal و High نمایش داده می‌شود.

برای مثال، برنامه‌های بک‌گراند، الویت کم‌تری نسبت به برنامه‌های دسکتاپ دارند! بالاتر هم به این موضوع اشاره کردیم.

Handles

در این ستون، منابعی که پروسه برای اجرا نیاز دارد، نوشته شده‌اند. معمولاً وقتی یک پروسه به‌خاطر درگیر بودن منابع در دیگر فرایندها، متوقف شده باشد، در این ستون، لیست منابع مورد نیاز درج می‌شوند.

Threads

هر پروسه، حداقل یک Thread را اجرا می‌کند. البته هستند فرایندهایی که بیش از یک Thread دارند. در این ستون، تعداد Threadهای هر پروسه را خواهید دید.

نکته: در هر پروسه، Threadها به‌صورت مشترک از مموری استفاده می‌کنند.

User Objects

این ستون، تعداد Windows Manager Objectهایی که توسط هر پروسه استفاده می‌شود را نشان می‌دهد. منظور از Windows Manager Object، پنجره‌های مختلف، منوها و نشانگرها هستند.

GDI Objects

GDI مخفف Graphic Device Interface است. این ستون، تعداد Objectهایی از GDI را نشان می‌دهد که هر پروسه از آن‌ها استفاده می‌کند. Objectهایی که برای کشیدن رابط کاربری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

I/O Reads

I/O مخفف Input/Output است. این ستون، تعداد عملیات‌های موسوم به read که توسط پروسه انجام شده‌اند را نشان می‌دهد.

منظور از read در اینجا، همان خواندن یا دریافت داده‌ها و اطلاعات مختلف است.

I/O Writes

این ستون، تعداد عملیات‌های موسوم به write که توسط پروسه انجام می‌شوند را نشان می‌دهد.

در دنیای IT، عملیات write به‌نوعی برعکس read است! وقتی به‌جای دریافت داده‌ها، آن‌ها را خلق می‌کنند، از کلمه write استفاده می‌کنند.

I/O Other

به عملیات‌هایی که نه در دسته read قرار می‌گیرند و نه در دسته write، اصطلاحاً other می‌گویند. این ستون، تعداد عملیات‌های non-read و non-write هر فرایند (پروسه) را در اختیارتان می‌گذارد.

I/O read bytes

مجموع بایت داده‌هایی که از ابتدای کار، توسط پروسه read شده‌اند، در این ستون نشان داده می‌شوند.

I/O write bytes

مجموع بایت داده‌هایی که از ابتدای کار، توسط پروسه write شده‌اند، در این ستون نشان داده می‌شوند.

I/O other bytes

مجموع بایت‌هایی که در عملیات‌های other مصرف شده‌اند، در این ستون نشان داده می‌شوند.

Image Path Name

مسیر کامل رسیدن به فایل قابل‌اجرای هر فرایند، در این ستون نمایش داده می‌شود.

Command Line

در این ستون، خط فرمانی که پروسه با آن اجرا شده است را مشاهده می‌کنید. دیگر اطلاعات موجود در ستون Command line، فایل قابل‌اجرای پروسه و هر خط فرمان دیگری که با پروسه ارتباط دارد است.

Operation System Context

در این ستون، حداقل نسخه ویندوزی که برنامه لازم دارد را خواهید دید. ممکن است این ستون برای برخی از برنامه‌ها خالی باشد؛ یعنی محدودیتی در نسخه ویندوز برای آن برنامه وجود ندارد.

Platform

این ستون نشان می‌دهد که کدام پروسه 32بیتی است و کدام پروسه 64بیتی!

Elevated

در این ستون، دو عبارت Yes یا No نمایش داده می‌شوند. در صورتی که Yes در این ستون درج شده باشد، یعنی پروسه در سطح ادمین اجرا می‌شود؛ اگر No عبارتی باشد که در این ستون می‌بینید، یعنی پروسه در سطح ادمین اجرا نمی‌شود!

UAC Virtualization

اگر یادتان باشد، کمی بالاتر گفتیم که  منظور از UAC Virtualization شبیه‌سازی دسترسی ادمین است!  این ستون، نشان می‌دهد که آیا برنامه امکان این شبیه‌سازی را دارد یا نه!

در این ستون، یکی از 3 عبارت Enabled ،Disabled و Not Allowed را مشاهده خواهید کرد.

Description

در این ستون، می‌توانید شرح پروسه به‌ زبان آدمیزاد را ببینید! اجازه دهید مثال بزنیم:

مثلاً برای فایل chrome.exe دیسکریپشن (توضیحات) Google Chrome را شاهد خواهیم بود. این همان عبارتی است که در ستون Name در تَب Processes هم دیده‌ایم.

Data Execution Prevention

به این عبارت، DEP هم می‌گویند. یک قابلیت امنیتی که خب امنیت اطلاعات و برنامه‌ها را تا حد زیادی بالا می‌برد. این ستون، نشان می‌دهد که آیا DEP برای برنامه یا پروسه‌ای فعال است یا نه!

Enterprise Context

این ستون، مشخص می‌کند که هر برنامه یا فرایند، چه میزان دسترسی‌ای به داده‌ها و اطلاعات شرکت یا سازمان دارد؟ در این ستون، 3 عبارت نمایش داده می‌شوند:

• Domain: یعنی برنامه یا پروسه می‌تواند به داده‌های شرکت دسترسی داشته باشد.
• Personal: یعنی برنامه یا پروسه نمی‌تواند به داده‌های شرکت دسترسی داشته باشد.
• Exempt: این گزینه، یعنی ماهیت برنامه یا فرایند به‌گونه‌ای است که حتی مورد بررسی هم قرار نمی‌گیرد. (مثل اجزای تشکیل‌دهنده سیستم!)

Power Throttling

وقتی برنامه‌ای فعالیت نداشته باشد، به‌صورت خودکار خاموش می‌شد تا در مصرف انرژی و منابع صرفه‌جویی شود. این ستون، نشان می‌دهد که آیا برنامه یا فرایند این قابلیت را دارند یا نه!

2 گزینه‌ای که در این ستون نشان داده می‌شوند، Enable و Disable هستند.

Dedicated GPU Memory

این ستون، مقدار مموری GPU که پروسه در حال استفاده از آن است را نشان می‌دهد.

Shared GPU Memory

این ستون، مجموع مقدار مموری‌ سیستم که با GPU مشترک است و پروسه از آن استفاده می‌کند را نشان می‌دهد! این مقدار به RAM دستگاه‌تان وابسته است و کاری با مموری اختصاصی GPU ندارد.

حالا فقط یک تَب برای بررسی باقی مانده است. تَب هفتم، یعنی Services!

تَب Services

 در این تَب، برنامه‌های بک‌گراند نمایش داده می‌شوند که خود ویندوز آن‌ها را اجرا می‌کند. در ضمن مدیریت و کنترل آن‌ها هم برعهده ویندوز است ؛ یعنی نیازی به دخالت از جانب کاربر نیست. بسته به نوع سرویس، ممکن است برنامه‌ای هم‌زمان با بالا آمدن سیستم اجرا شود. همچنین هستند برنامه‌هایی که پس از بالا آمدن سیستم و در صورت نیاز اجرا می‌شوند.

بیشتر سرویس‌هایی که در این تَب می‌بینید، جزئی از ویندوز 10 هستند! مثلاً Windows Audio Service، برنامه‌ای است که پخش صدا را در ویندوز 10 ممکن می‌کند!

در کل توصیه می‌شود که خیلی این سرویس‌ها را دستکاری نکنید! چراکه اگر کارکرد دقیق هرکدام را ندانید، ایجاد هرگونه تغییر می‌تواند در عملکرد کلی ویندوز و سیستم اختلال ایجاد کند. (در همین متن چندین بار به این موضوع اشاره کردیم!)

در این تَب، اطلاعات در قالب 4 ستون مختلف نمایش داده می‌شوند:

Name

در این ستون، یک نام کوتاه که با سرویس مرتبط باشد نمایش داده می‌شود.

PID

قبلاً هم به این ستون اشاره کردیم. در اینجا شماره منحصر‌به‌فردی به‌عنوان ID پروسه یا فرایند قرار می‌گیرد.

Status

دو گزینه Running و Stopped، نشان می‌دهند که سرویس فعال است یا غیرفعال!

Group

اگر سرویس به گروهی تعلق داشته باشد، نام آن در این ستون نشان داده می‌شود. منظور از گروه، مجموعه‌ای از سرویس‌ها هستند که به‌خاطر اشتراکات‌شان، در یک دسته‌بندی قرار گرفته‌اند.

در انتها، اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتری در رابطه با سرویس‌ها داشته باشید، روی گزینه‌ آبی‌رنگ پایین صفحه با عبارت Open Services کلیک کنید.

سپس پنجره جدیدی باز می‌شود که اطلاعات بسیار کامل‌تری درمورد سرویس‌ها ارائه می‌کند. (تصویر زیر)

سخن پایانی: معرفی ابزاری کامل‌تر از تسک منیجر!

حقیقت اینکه خودمان هم فکر نمی‌کردیم این مقاله تا این حد مفصل شود! اما چون می‌خواستیم ریزترین اطلاعات مربوط به Task Manager را هم در اختیارتان قرار دهیم، مقاله‌ای به این کاملی متولد شد!

در نهایت اگر فکر می‌کنید تسک منیجر ویندوز به اندازه کافی کارایی ندارد!! می‌توانید از ابزار دیگری که توسط مایکروسافت معرفی‌شده استفاده کنید: Process Explorer! اگر می‌خواهید این برنامه را مستقیم از منبع اصلی دانلود کنید، می‌توانید به سایت رسمی Microsoft مراجعه کنید.

منبع اصلی ما برای تهیه این مقاله، بلاگ پستی با عنوان Windows Task Manager: The Complete Guide از سایت How-To-Geek بوده است.

هر سوالی که درمورد این ابزار، یعنی Windows Task Manager دارید، در قسمت کامنت‌ها از ما بپرسید.