رضایت از شغل، رضایت از زندگی
یکی میگوید، «حواست باشد که با ترک یک کار، بهسرعت کار دیگری پیدا نمیکنی» و یکی دیگر که در گوشتان میگوید: «نترس، کارت را رها کن، چه فراوان است کار؛ از گرسنگی که نمیمیری!» و گاه یکی از همین «دوستان» به فاصله ۵دقیقه، هر دوی این اندرزها را با شما مطرح میکند، درحالیکه یک مربی یا مشاور خوب، بهجای تحمیل نقطهنظر خودش، میکوشد با توجه به….
رضایت از شغل مفهوم پیچیده و چندبعدى است که با عوامل مختلف روانى و اجتماعى ارتباط دارد به عبارتى دیگر عوامل مختلف نقش عمده اى در ایجاد رضایت یا عدم رضایت شغلى ایفا مى کنند. عواملى مانند تغییر روحیه، بى حوصلگى که خود ناشى از عوامل مختلف مى باشند، تشدیدکننده افت کارکردى در محیط هاى کارى مى باشند که توجه به بهداشت روان در محیط هاى کارى مى تواند در بهبود شرایط مفید واقع شود.
مطلب زیر به ارائه راهکارهایی در این زمینه میپردازد:
توصیه هایی به کارکنان
** بهجای فکرکردن به راههای فرار، به این فکر کنید که واقعاً دنبال چه هستید. وقتی سرگرم مرور و یادآوری آخرین خاطره تلخ خود از محیط کارتان هستید، یک لحظه صبر کنید و با خود بگویید «درواقع آنچه میخواهم… .»
** بهجای بیهوده وقت تلفکردن، به فکر بهبود مهارتهایتان باشید. سعی کنید در هر کلاسی که لازم است شرکت کرده و بهویژه بر کسب تواناییهایی که برای شغل فعلی یا آیندهتان مفید است متمرکز شوید.
** به جای دستیابی به عملکردی ممتاز، به رضایت از خود بسنده کنید. از زمانی که برای ساختن زندگی جدید دارید، استفاده کنید. مردم اغلب میگویند: «من ۱۰ ساعت در روز کار میکنم. دیگر وقتی برای کاری دیگر باقی نمیماند». اگر تصمیم دارید دست از کارتان بکشید یا قرار است اخراجتان کنند، معنیاش این است که بهدنبال شغل دیگری هستید. اما کمی صادق باشید، حداقل بهاندازه حقوقی که میگیرید به شرکتی که در آن کار میکنید، مدیون هستید. تعجب نکنید. اگر اینطور فکر کنید، هم بیش از گذشته در شغل خود پیشرفت میکنید، هم احساس رضایت خواهید کرد.
** هرروز جایزهای به خودتان بدهید. یک استراحت طولانی، کتابخواندن یا گفتوگو با یک دوست؛ حتی میتوانید غذایی را که بیشتر دوست دارید، نوشجان کنید.
** قبل از تصمیمگیری برای رفتن از یک موقعیت به موقعیتی دیگر، به احساس خود رجوع کنید. بیندیشید و به دوروبرتان نگاه کنید. با عجله و عصبانیت کاری از پیش نمیرود. اگر در آرامش به اهداف و خواستههایتان فکر نکنید، تصمیمهایی خواهید گرفت که فقط کارتان را مشکلتر خواهد کرد و فراموش نکنید که همیشه «دوستانی» هستند که باید مواظب نصیحتهای متفاوتشان باشید.
نباید رفتار کارکنان را بدلیل بى حوصلگى، عصبانیت، پرخاشگرى و… را جدى گرفته و درصدد برخورد با آنها درآمد بلکه باید درخصوص بررسى مشکل آنها و رفع آن اقدام نمود
یکی میگوید، «حواست باشد که با ترک یک کار، بهسرعت کار دیگری پیدا نمیکنی» و یکی دیگر که در گوشتان میگوید: «نترس، کارت را رها کن، چه فراوان است کار؛ از گرسنگی که نمیمیری!» و گاه یکی از همین «دوستان» به فاصله ۵دقیقه، هر دوی این اندرزها را با شما مطرح میکند، درحالیکه یک مربی یا مشاور خوب، بهجای تحمیل نقطهنظر خودش، میکوشد با توجه به درونیات شما، اعتمادبهنفستان را بالا ببرد.
** این جمله را در جایی بنویسید. به یاد داشته باشید که تمام این پیشآمدها، بهسرعت یک چشم بر هم زدن میگذرد. با سپریشدن زمان، شاید بهزحمت، چیزهایی را که روزی آزارتان داده است، به یاد آورید. هنوز روزهای خوب زیادی پیشرو دارید.
برای بهبود رضایت شغلی در کارکنان این توصیه ها به مدیران ارایه می شود:
**لازم است مدیران ادارات، مۆسسات و کارخانجات از به کارگیرى رو شهاى مبنى بر زور، اجبار، توبیخ در محیط کار اجتناب کنند. اگر کارکنان بدلیل ترس و براى جلوگیرى از تنبیه و یا توبیخ کارکنند به مرور زمان دچار اختلال روانى خاص محیط کار خواهند شد.
**مسوولین و مدیران هر اداره ویا کارخانه باید مفاهیم اساسى و اصولى بهداشت روان را شناخته و در صدد تأمین بهداشت روان تمامی کارکنان تحت نظارت خود در محیط کار اقدام کنند.
** مدیران و رهبران هر اداره یا مۆسسه باید نسبت به تأمین سلامت جسمى کارکنان دقت و توجه داشته باشند.
** به وجود آوردن انگیزه و علاقه به کار در کارکنان از طرق مختلف از وظایف
مدیران سازمان ها و مۆسسات مى باشد.
** شرایط محیط کار از نظر آلودگى محیط، ساعات طولانى کار، رفتار ناعادلانه و غیر منصفانه مسئولین با کارکنان باعث به خطر افتادن امنیت شغلى آنها خواهد شد.
** نباید رفتار کارکنان را بدلیل بى حوصلگى، عصبانیت، پرخاشگرى و… را جدى گرفته و درصدد برخورد با آنها درآمد بلکه باید درخصوص بررسى مشکل آنها و رفع آن اقدام نمود.
** مدیران نباید قضاوت کورکورانه و پیش داوریهاى غلط در مورد کارکنان داشته باشند و سعى کنند همیشه منصفانه برخورد نمایند.
** با ارزشیابى صحیح و تشویق به جا روحیه کارایى کارکنان را باید افزایش داد.
منابع: همشهری آنلاین، پیام سلامت