مودم ADSL چیست ؟

با توجه به فراگیرشدن استفاده از اینترنت پرسرعت یا همان ADSL می بایست جهت استفاده شخصی یا عمومی قسمت اصلی آن که طرف کاربر استفاده می شود را کامل بشناسیم، چون این مطلب هم از لحاظ اقتصادی و هم از لحاظ کیفی می تواند تاثیر موثری در استفاده از اینترنت و به کارگیری آن داشته باشد. در ادامه به تعریف و نحوه کار یک مودم ADSL می پردازیم.

● تعریف یک مودم ADSL:

برای آنکه بدانیم یک مودم ADSL چگونه کار می کند اول در مورد ارتباط مودمهای DSL که ADSLنیز از خانواده آنها می باشد صحبت می کنیم.

▪ نحوه کار مودم‌های DSL

کاربران از طریق یک مودم معمولی، یا با استفاده از شبکه محلی در دفتر کار خود، یا از طریق یک مودم کابلی و یا با استفاده از یک اتصال DSL به اینترنت متصل می‌شوند. اتصال DSL یک اتصال پر سرعت است که از سیم‌های عادی به کار رفته در خطوط تلفن استفاده می‌کند .

▪ مزایای اتصال DSL عبارت هستند از :

ـ کاربران می‌توانند در هنگام اتصال به اینترنت از خط تلفن برای برقراری مکالمات تلفنی نیز استفاده کنند .

ـ سرعت مودم‌های DSL از مودم‌های معمولی بسیار بالاتر است (۵/۱ مگابیت در ثانیه) در مقایسه با ۵۶ کیلوبیت در ثانیه.

ـ برای استفاده از مودم‌های DSL لزومیً به سیم‌کشی جدید نیاز نیست. این مودم‌ها می‌توانند از خط تلفن موجود کاربران استفاده کنند .

ـ شرکتی که اتصال DSL را ارائه می‌کند، معمولاً مودم را نیز به همراه خدمات نصب ارائه می‌کند .

▪ مودم‌های DSL نقاط ضعفی نیز دارند که عبارت هستند از :

ـ هر چه فاصله کاربران از مرکز ارائه کننده خدمات کمتر باشد، این مودم‌ها بهتر کار می‌کنند.

ـ سرعت اتصال از طریق این مودم‌ها به هنگام دریافت داده‌ها از اینترنت، بیشتر از زمان ارسال داده است .

ـ خدمات DSL یا به عبارت دیگر روشی که برای گنجانیدن اطلاعات بیشتر در یک خط تلفن معمولی به کار می‌رود تا امکان برقراری ارتباط تلفنی را در حین اتصال به اینترنت به کاربران دهد، شرح داده شده است .

● تقسیم سیگنال‌ها:

دو استاندارد رقیب و ناسازگار برای مودم‌های ADSL ، وجود دارد :

۱) استاندارد رسمی ANSl که سیستمی به نام Discrete Multitone یا DMT است و طبق گزارش تولید کنندگان، امروز ، اکثر تجهیزات ADSL از آن استفاده می‌کنند؛

۲) استانداری که در گذشته مورد استفاده قرار می‌گرفت و کاربرد ساده‌تری داشت، سیستم CAP بود که در بسیاری از اتصالات اولیه ADSL به کار می‌رفت.

سیستم CAP ، سیگنال‌های خط تلفن را به سه باند مختلف تقسیم می‌کند: مکالمات تلفنی در باند صفر تا چهار کیلوهرتزی حمل می‌شوند، مانند وضعیت موجود در تمام مدارهای POTS کانال انتقال دهنده داده‌ها از کاربر به سرور که در باند بین ۲۵ و ۱۶۰ کیلوهرتز ، منتقل می‌شود. کانال انتقال داده از سرور به کاربر که از فرکانس ۲۴۰ کیلوهرتز آغاز شده و طبق شرایط (طول خط ، میزان پارازیت و تعداد کاربران در یک مرکز سوئیچ مخابرات) تا حداکثر ۵/۱ مگاهرتز افزایش می‌یابد.

این سیستم، با سه کانال که با فاصله زیاد از یکدیگر قرار دارند، احتمال تداخل بین کانال‌های یک خط یا تداخل بین سیگنال‌های خطوط مختلف را به حداقل می‌رساند. سیستم DMT نیز سیگنال‌ها را به کانال‌های مجزا تجزیه می‌کند. اما برای تبادل داده‌ها بین کلاینت و سرور از دو کانال عریض استفاده نمی‌کند، بلکه داده‌ها را در ۲۴۷ کانال جداگانه با پهنای باند ۴ کیلوهرتز جای می‌دهد.

در مقام مقایسه، مجسم کنید که شرکت مخابرات خط مسی تلفن شما را به ۲۴۷ خط چهار کیلوهرتزی تقسیم کرده و سپس به هر یک از آنها یک مودم وصل کند ؛ در نتیجه معادل ۲۴۷ مودم در یک زمان به کامپیوتر شما متصل خواهد شد . هر کانال کنترل می‌شود و اگر کیفیت آن بیش از حد پایین باشد، سیگنال به کانال دیگری انتقال داده می‌شود.

این سیستم به‌طور دائم سیگنال‌ها را به کانال‌های مختلف منتقل می‌کند تا بهترین کانال‌ها را برای انتقال و دریافت بیابد. به علاوه ، بعضی از کانال‌های سطح پایین‌تر (کانال‌هائی که با فرکانس ۸ کیلوهرتز آغاز می‌شوند)، به عنوان کانال‌های دو جهته مورد استفاده قرار می‌گیرند. کنترل و مرتب سازی اطلاعات در کانال‌های دو جهته و حفظ کیفیت در تمامی ۲۴۷ کانال ، موجب پیچیده شدن پیاده‌سازی DMT در مقایسه با سیستم CAP شده است، اما در عوض DMT انعطاف پذیری خطوطی را که کیفیت‌های مختلف دارند، افزایش می‌دهد. البته از نظر کاربران DSL سیستم‌های CAP و DMT با یکدیگر مشابه هستند. با نصب ADSl معمولا چند فیلتر کوچک در اختیار کاربر قرار می‌گیرد تا آنها را به پریزهای مورد استفاده تلفن متصل کند. این فیلترها، فیلترهای ساده‌ای به نام فیلتر پایین گذر LP هستند که تمام سیگنال‌هائی را که فرکانس آنها از حد خاصی بالاتر است، حذف می‌کنند.

از آنجائیکه تمام مکالمات تلفنی در فرکانس‌های پایین‌تر

از چهار کیلوهرتز صورت می‌گیرند، فیلترهای LP برای متوقف کردن تمام ارتباطات بالاتر از این فرکانس ساخته می‌شوند تا سیگنال‌های داده با مکالمات استاندارد تلفنی تداخل نکنند .

● تجهیزات DSL:

تجهیزات اتصالات ADSL شامل دو قطعه است؛ یک قطعه که مورد استفاده کاربران قرار می‌گیرد و قطعه دیگر که ارائه دهندگان خدمات اینترنتی، شرکت تلفن یا سایر تامین کنندگان خدمات DSL به آن نیاز دارند .

قطعه مورد استفاده کاربران ، یک گیرنده/فرستنده DSL است که می‌تواند خدمات دیگری نیز ارائه کند . تامین کنندگان خدمات DSL برای دریافت اتصالات مشتریان خود، به یک DSLAM نیاز دارند .

● گیرنده / فرستنده DSL:

اغلب کاربران خانگی به دستگاه گیرنده/فرستنده DSL خود ( مودم DSL) گویند اما مهندسان شرکت مخابرات یا ارائه دهندگان خدمات اینترنتی ، آن را ATU_R می‌نامند . صرف نظر از نام این دستگاه ، این وسیله ، نقطه ارتباطی داده‌های موجود در کامپیوتر یا شبکه کاربر با خط DSL است. اگر چه اکثر مودم‌های نصب شده در مناطق مسکونی از اتصالات USB یا اترنت ۱۰ Base_T استفاده می‌کنند اما می‌توان دستگاه گیرنده / فرستنده را به روش‌های مختلفی به تجهیزات کاربر متصل کرد. با وجود این که اکثر گیرنده/فرستنده‌های ADSL عرضه شده توسط ارائه دهندگان خدمات اینترنتی و شرکت مخابرات صرفاً گیرنده/فرستنده هستند، دستگاه‌هائی که شرکت‌های مورد استفاده قرار می‌دهند ممکن است از ترکیب روترهای شبکه، سوئیچ‌ها یا سایر تجهیزات شبکه سازی در یک پلت فرم تشکیل شده باشند.

● DSLAM:

دستگاه DSLAM مورد استفاده ارائه کنندگان خدمات دسترسی، دستگاهی است که در واقع امکان کارکرد DSL را به وجود می‌آورد. DSL_AM اتصالات تعداد زیادی از مشتریان را جمع آوری کرده و آنها را در یک اتصال پرظرفیت به اینترنت قرار می‌دهد. دستگاه‌های DSLAM معمولاًَ انعطاف‌پذیر هستند و می‌تواننداز انواع DSL و انواع مختلف پروتکل‌ها و استانداردها (برای مثال CAP وDMT) پشتیبانی کنند. به علاوه ، دستگاه DSLAM ممکن است قابلیت‌های دیگری از جمله مسیریابی یا اختصاص آدرس‌های LP پویا به مشتریان را نیز داشته باشد. DSLAM تفاوت‌هائی اساسی میان اتصالات ADSL و مودم‌های کابلی ایجاد می‌کند. از آنجائیکه کاربران مودم‌های کابلی معمولاً یک شبکه را که یک محله مسکونی را تحت پوشش قرار می‌دهد بین خود تقسیم می‌کنند، در بسیاری از موارد افزایش تعداد کاربران به کاهش کیفیت منجر می‌شود.

مودم‌های ADSL یک اتصال اختصاصی را از هر کاربر به DSLAM باز می‌گردانند و به این ترتیب کاربران به هنگام اضافه شدن کاربران جدید به شبکه ، کاهشی در عملکرد احساس نمی‌کنند ، البته تا زمانی که تعداد کل کاربران موجب ازدحام در یک اتصال مجزا و پرسرعت به اینترنت نشود. در آن مقطع ، تامین کنندگان خدمات می‌توانند با ارتقاء این فناوری، امکانات بیشتری را برای تمام کاربران متصل به DSLAM فراهم کنند.

منبع: itc.itmavara.com