آشنائی با واژگان مورد استفاده در تبلیغات، گامی جهت شفاف شدن گفتگوهای بین آگهی دهنده و مشاوران تبلیغات است.
در تبلیغات مستقیم، داشتن لیست مشتریان بالقوه (فهرست پستی) سرمایه بزرگی به حساب می آید. طراحی و تولید آگهی که به طور مستقیم و از طریق پست به مشتری ارسال می شود نیز تخصص و تجربه ای ویژه می طلبد.
آگهی پستی Mailing Advertisement
در تبلیغات پستی، هر نوع آگهی که به نشانی مخاطبان یک “فهرست پستی ارسال می گردد.
انواع آن از نظر حجم، به ترتیب، عبارت اند از :
۱- نامه
۲- اعلامیه
۳- اطلاعیه تا شده
۴- جزوه
۵- بروشور
۶- کاتالوگ
که تدوین هر یک از آنها کار تخصصی معینی است، و ممکن است توسط یک “دفتر تبلیغاتی” یا ” مشاور تبلیغات” انجام شود. در آگهی پستی، گاهی به منظور ترغیب و توجه بیشتر مخاطب، تسهیلاتی برای وی در نظر می گیرند. مثلا “هزینه پستی” را از پیش میپردازند.
فهرست پستی Mailing list
در تبلیغات فهرستی متشکل از نشانیهای مشتریان بالقوه یک یا چند کالای معین است. (مثل فهرست اشخاصی که بیش از سه بار گوشی تلفن خود را تعویض کردهاند، فهرست دندانپزشکانی که بیش از ده سال از آخرین خرید لوازم حرفهای آنها گذشته است و فهرست موجران و مستاجرانی که قرارداد اجاره آنها ظرف یک ماه آینده به پایان می رسد)
“فهرست پستی” دارای ارزش اقتصادی است، به طوری که برخی از اشخاص یا موسسات با عنوان “واسطه فهرست پستی” یک یا چند “فهرست پستی” دراختیار دارند که به طور دقیقا – کنترل شده ای به اشخاص و موسسات دیگر اجاره می دهند.”فهرست پستی” ممکن است توسط خود موسسه تولید کننده کالا ، و یا توسط یک “دفتر خدمات پست” نیز تدوین شود (مثل فهرست کارخانه هایی که به سوزن بافندگی نیاز مبرم و فوری دارند).
“فهرست پستی” فهرست بسیار متغیری است و هر سال تغییرات زیادی می کند از اینرو، تدوین یک “فهرست پستی” کار آمد و روزآمد که مشتریان بالقوه فراوانی را برای ارسال کننده فراهم سازد، کار حرفهای مشکلی است. به ویژه که ارسال نامه بیمورد به برخی مشتریان ممکن است نوعی مزاحمت تلقی شود و به شهرت و آبروی موسسه لطمه وارد سازد. ضمن اینکه هزینه پستی ناخواستهای نیز پرداخت میشود.برخی از تسهیلات پستی، این امکان را میدهند که اگر نشانی گیرنده تغییر کرده باشد نامه به فرستنده بازگشت داده شود، که درین صورت فرستنده می تواند نام گیرنده را از فهرست خود حذف کند .
“فهرست پستی” را به انواع بسیار میتوان تقسیم کرد مثلا از نظر سهولت تهیه، “فهرست پستی” را میتوان به سه گروه تقسیم کرد :
۱- ”فهرست پستی”هایی که به طور رسمی در هر کشور منتشر میشوند .
۲- ”فهرست پستی”هایی که برای تهیه آن باید هزینه های تبلیغاتی و ارسال پستی و مراجعه ویزیتور و غیره صرف شود.
۳- ”فهرست پستی” گردآوری شده، که فهرست گزیده ای از یک “فهرست پستی” بزرگتر است و تهیه آن مشکلتر از دو فهرست فوق است .
اتاق بازرگانی هر کشور فهرستهای جامعی از موسسات تجاری ملی و بین المللی در دسترس قرار می دهد
در هر کشور فهرست راهنماهایی توسط دولت و بخش خصوصی منتشر می شود که حاوی نام ونشانی کلیه افراد و موسسات، به طور الفبایی یا رده بندی شده است، مثلا در ایران خدمات ۱۱۸، کتاب اول که حاوی انواع فهرستهای راهنما هستند.
نام و مشخصات بسیاری از اشخاص مشهور و موسسات را از منابع مرجع چاپی مانند انواع whois who و سالنامه world of learning و سایتهای اینترنت می توان تهیه کرد.
یک انجمن علمی ممکن است نام و نشانی اعضا خود را به عنوان “فهرست پستی” در نظر بگیرد: مثلا فهرست اعضای انجمن نقاشان سبک امپرسیونیسم، که از یک سو فروشنده بالقوه تابلوهای امپرسیونیستی هستند و از سوی دیگر، مشتری بالقوه رنگ روغن و بوم و قلم مو.
منبع: tablighcity.com